از توريسم يا به زبان ساده خانه کعبه معادل

 مبلغ 29.865.000.000 دلار

 يا قريب سي ميليارد دلار بوده است .

زائرين ايراني که به صورت تمتع و يا عمره در همان سال

 به مکه رفته اند 1.937.000 نفر بوده اند که مجموعا

 مبلغ 4.879.000.000 دلار

 يا به عبارتي قريب به مبلغ پنج ميليارد دلار درآمد

 تقديم اقتصاد پادشاهان عربستان کرده اند و

 در ميان تمام کشورهاي اسلامي مقام اول را به خود اختصاص داده اند . 

نظر به اينکه هواپيمائي جمهوري اسلامي قدرت جابجائي

 اين همه زائر را نداشته است شرکت هواپيمائي عربستان

 قريب به 54 درصد از زائران ايراني را به خود اختصاص داده است .

طبق گزارش مقامات ديپلماتيک ايران در سال 2008 ماموران

 کشور عربستان بدترين و توهين آميز ترين رفتار را

 با زوار ايراني داشته اند و ايران از لحاظ توهين ماموران عربستان

 مقام اول را به خود اختصاص داده است . 

علماي عربستان در همان سال فتوایی صادر کرده اند که

 ايرانيان شيعه کافر هستند .

طبق يک گزارش ديپلماتيک ديگر زائران ايراني ناخواسته ترين و

 منفورترين خارجي ها در عربستان محسوب مي شده اند .

با يک حساب سرانگشتي به وسيله پولي که ايرانيان

 سالانه به عربستان تقديم مي کنند مي توان

 تعداد 170.000 مسکن روستائي احداث کرد .

يا مي توان 714.286 فرصت شغلي کشاورزي

 يا 200.000 فرصت شغلي صنعتي براي جوانان ايجاد کرد .

يا مي توان 10.000.000.000 متر مربع ساختمان مدرسه و

 ورزشي در کشور ايجاد کرد .

يا مي توان با پول حجاج دو سال ، يک پالايشگاه سوپر مدرن

 با ظرفيت 75000 بشکه احداث کرد .

يا با پول پنج سال حجاج ، مي توان ايران را

 به صادر کننده بنزين مبدل ساخت و

 ديگر براي واردات بنزين محتاج اعراب نبود .

اما افسوس که با پول حجاج ايراني قمارخانه هاي فرانسه

 توسط شاهزادگان عربستان که انحصار بيزنس حج را

 در اختيار دارند آباد مي شود ... و تا رسيدن ايرانيان مسلمان به مرحله

 فکرکردن در بهينه هزينه کردن پول براي نزديکي به خدا

 راه بسيار درازي در پيش است .

دیدن همیشه خوب است

خواه دیدن آن زیبا یی ها باشد

خواه دیدن این زیبایی ها

شاید کلاسی که ما در آن درس می خوانیم از این هم

 ویران تر باشد .

شاید پای پوشی که با آن می خواهیم در صراط مستقیم

 قدم بر داریم از این هم کهنه تر باشد .

شاید آب گوارایی که می نوشیم از این هم کثیف تر باشد .

شاید باری که بر دوشمان است از این هم سنگین تر باشد .

شاید صفای کودکیمان را اینجا ، جا گذاشته ایم .

شاید خانه آخرتمان از این بدتر است .

شاید مردم نتوانند از پشت شیشه های غبار گرفته ی

 ماشین هایشان ، زیبایی و طراوت نوجوانیمان را ببینند .

شاید آنچه در دنیا می جستیم از این هم بی ارزش تر بود .

و شاید کودکی و پیریمان را اندوهی چنین فرا گرفته باشد .

چشمها را باید شست

دل خوش از آنيم که حج مي رويم

غافل از آنيم که کج مي رويم

کعبه به ديدار خدا مي رويم

او که همينجاست کجا مي رويم